Προορισμός
Σόφια

Αρχικά γνωστή ως Σέρντικα (Serdica), η Σόφια ιδρύθηκε πριν από 3.000 χρόνια από τους Θράκες, αλλά η ιστορία της πόλης χρονολογείται γύρω στα 7.000 χρόνια, καθιστώντας την μια από τις παλαιότερες πόλεις της Ευρώπης. Μέχρι το 29 π.Χ., η Σόφια βρισκόταν στα χέρια των Ρωμαίων υπό τον αυτοκράτορα Τραϊανό. Αυτός, μαζί με τον διάδοχό του Διοκλητιανό, άρχισαν να επεκτείνουν την πόλη. Η πόλη αγαπήθηκε από τους αυτοκράτορες, αργότερα έγινε κόμβος της Ανατολικής Ρωμαϊκής και στη συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, προτού ισοπεδωθεί από τους Ούννους το 447. Ξαναχτίστηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, και παρέμεινε βασικό τμήμα του Βυζαντίου μέχρι το 809, όταν κατακτήθηκε από τους Βούλγαρους υπό τον Χαν Κρούμ. Το 1089 επέστρεψε στο Βυζάντιο μέχρι το 1189, όταν κατακτήθηκε οριστικά από τον Τσάρο της Βουλγαρίας Ιβάν Ασέν Α'. Μια άλλη κατάκτηση, αυτή τη φορά από τους Οθωμανούς, ήρθε το 1382 και οι Τούρκοι βρίσκονταν στη Σόφια για να μείνουν. Υπό τους Οθωμανούς, η Σόφια άκμασε και έγινε μια από τις κορυφαίες πόλεις της Αυτοκρατορίας – μια θέση που κράτησε μέχρι και τον 18ο αιώνα. Με τους Τούρκους να εκδιώκονται τελικά το 1878 κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Πολέμου, η Σόφια έγινε η πρωτεύουσα του πρόσφατα ανεξάρτητου Βασιλείου της Βουλγαρίας. Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος έφερε την πόλη κοντά στην καταστροφή, αφού εντάχθηκε στον πόλεμο από την πλευρά του Άξονα, ενώ 20 χρόνια αργότερα, πολεμώντας ξανά με τις Δυνάμεις του Άξονα, βρέθηκε βαριά βομβαρδισμένη από τη RAF. Το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έφερε τη σοβιετική κατοχή στην πόλη καθώς η Βουλγαρία έγινε μέρος του Ανατολικού Μπλοκ. Ακολούθησε ραγδαία εκβιομηχάνιση, με νέα εργοστάσια και πολυκατοικίες να ξεπηδούν σε όλη την πόλη. Η ανεξαρτησία επέστρεψε μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, αν και τα πράγματα έμοιαζαν επισφαλή τη δεκαετία του 1990 καθώς επικράτησε υπερπληθωρισμός. Σήμερα, πολιτικά ήρεμη και ακμάζουσα οικονομικά, η Σόφια επέστρεψε στα όμορφα καλύτερά της.